کتاب عرفان نامه مجموعهای از دستورالعملهای عرفانی از جانب بزرگان عرفا و علما است که توسط امیررضا رجایی جمع آوری شده است.
قسمتی از کتاب عرفان نامه را میخوانید:
یکی از بزرگترین شهامتها، اعتراف به جهل است . اگر چیزی را نمیدانیم، بدون توجیه و تأویل، و شیره مالیدن سر خلق اللّه، بدون چرب زبانی و سالوس بازی و پشت هم اندازی، صریح و با شجاعت، بگوئیم: نمیدانم!
این ، مشکلتر از به خاک رساندن پشت حریف در کشتی است و بیش از شکست دادن دشمن در میدان رزم، نیرو میطلبد؛ زیرا اینجا ما با دشمنی، نیرومند، به نام نفس دست به گریبانیم که در خانه دلمان جا دارد. هرچیزی آفتی دارد، و آفتِ علم، غرور است. غرور علمی، انسان را از اعتراف به جهل و نادانی باز میدارد.
از رسول خدا بشنویم:
ای ابوذر!
وقتی از چیزی سؤال شد که نمیدانی، بگو: نمیدانم.
که هم از پیامدهای ناجور آنچه نمیدانی نجات یابی،
و هم از عذاب خداوند در قیامت!
آری ... این، شجاعت و قهرمانی میخواهد. دلیری فقط در تیغ کشیدن و تیر انداختن نیست. میدان رزم، فقط جبهه بیرونی جنگ با دشمن رویاروی، نیست. نفس نیز حریفی است که برای مبارزه، حریف میطلبد.
پیامبر اسلام، عبور میکرد. به جمعیتی که پیرامون یک قهرمان جمع شده و به تماشای وزنه به ردای و زورآزمایی او ایستاده بودند، برخورد. فرمود:
قهرمان کسی است که بر نفس خود غالب شود!
اعتراف به جهل، یکی از این میدانهاست که قدرت و غلبه و شجاعت انسان، آزموده میشود.